పాటలో ఏముంది?
ఎవరికి వారౌ స్వార్థంలో......!
స్వార్థం మనుషుల్ని విడదీస్తుంది. త్యాగమొక్కటే మనుషుల్ని కలుపుతుంది. అందుకే లోకం త్యాగమూర్తులకు పెద్ద పీట వేస్తుంది. నిజానికి, ఆ త్యాగభావనే లేకపోతే, మనిషికి మిగిలేది ఏమీ ఉండదు. ఒక్కొక్కరుగా ఆత్మీయులంతా దూరమై, ఏదో ఒక దశలో మనిషి జీవితం ఎడారిగా మారిపోతుంది. ఈ నిజం తెలిసినా తెలియకపోయినా, నీరు పల్లం వైపు పరుగెత్తినట్లు చాలా మంది మనసు స్వార్థం వైపే వెళుతుంది. ఆ స్వార్థంలో, ఎడతెగని ఆరాటాలూ, పోరాటాలూ, మనిషిని నిత్యం వేధిస్తాయి. అయితే, ఒక్కోసారి, ఎన్నెన్నో ఎదురీతల తర్వాత కూడా తీరం చేరలేకపోయినట్లు, ఎన్నో పోరాటాల తర్వాత చేరువైన బాంధవ్యాలు కూడా ఎప్పటికీ తనతో ఉండలేకపోవచ్చు. ఒకవేళ అన్నీ అనుకూలించి, ఆ సాంగత్యం కడదాకా ఉంటే మాత్రం జీవితమింక నూరేళ్ల పండగే! 1964లో విడుదలైన ‘గుడిగంటలు’ సినిమా కోసం శ్రీశ్రీ రాసిన ఈ పాటను స్వీయ సంగీత సారధ్యంలో ఘంటసాల భావస్పోరకంగా, ఎంతో ఆర్థ్రతతో గానం చేశారు.
నాకై వచ్చిన నెచ్చెలివే - అమృతం తెచ్చిన జాబిలివే
నాకమృతం తెచ్చిన జాబిలివే // ఎవరికి //
ఒకరి కోసం ఒకరన్న ఏకీ భావన లోకంలో రోజురోజుకూ కొడిగట్టుకుపోవడం మనమంతా గమనిస్తున్నదే! ఫలితంగా, భూమ్మీద నాలుగింట మూడువంతులు నీరే ఉన్నట్లు, జీవితాల్లోనూ నాలుగింట మూడు వంతులు కన్నీరే ఉంటోంది. ఇందుకు కారణం ఎక్కువ మంది ఎవరికి వారుగా విడి పోవడమే! అదేమిటో గానీ, విడిపోవడంలోనే ఎక్కువ సుఖం ఉందని అత్యధికులు భావిస్తున్నారు.. కానీ, సుఖం మాట అటుంచి, ఆ ఎడబాటు, అనుకున్నదానికి పూర్తిగా విరుద్ధంగా, హృదయాల్ని కన్నీటి మయం చేస్తోంది. ఏదో అనుకుంటారు గానీ, బ్రతుక్కి ఒక వైభవాన్నీ, జీవితానికో సౌందర్యాన్నీ ఇచ్చే శక్తి స్వార్థానికి లేనే లేదు. ఏ మనిషికైనా అవన్నీ త్యాగం వల్లే సిద్ధిస్తాయి. అందుకే లోకమెప్పుడూ త్యాగమూర్తులనే కీర్తిస్తుంది. ఆ నిజం తెలియకుండా, స్వార్థబుద్దితో వ్యవహరిస్తూ, సర్వశక్తులూ వెచ్చించి ఎంత సంపద కూడబెట్టుకున్నా, ఒకదశలో అది ఎందుకూ పనికి రాదని స్పష్టంగా తేలిపోతుంది. అలాంటి స్థితిలో నీ కోసం నిలబడే మనిషే ఉండడు. నిన్ను పలకరించే దిక్కే ఉండదు. అప్పటిదాకా అందరినీ దూరం పెట్టగలిగినట్లు, నువ్వేదో అనుకుంటావు గానీ, అందులో నిజం లేదని , అవతలి వాళ్లే నిన్ను దూరం పెట్టారన్న అసలు నిజం, కాస్త ఆలస్యంగానైనా నీకు బోధపడుతుంది. ఒకవేళ పెద్ద మనసుతో నిన్ను మన్నించి, నీలోని సమస్త లోపాలు తెలిసితెలిసే ఒక నెచ్చెలి, నీ వద్దకు వచ్చి, నిన్ను తన ఒడిలోకి తీసుకుందే అనుకుందాం! అప్పుడు ఎలా ఉంటుంది.? గుండెలో పూల వర్షం కురిసినట్టే ఇంక! అయితే వస్తూ వస్తూ, ఆమె ఇంకేదో తీసుకురావాలనుకుంటే మాత్రం, నిజంగా అదో పెద్ద దురాశ! ఎందుకంటే, ఆమె రావడం అంటే ఒక మహా అమృతభాండం నీ ముందు నిలవడమే!
నా అనువారే లేరని నేను, కన్నీరొలికే కాలంలో ...
ఉన్నారని నా కన్నతల్లివలె ఒడిన చేర్చి నన్నోదార్చావే // నాకై వచ్చిన //
గుండెను తెరచి ఉంచాను - గుడిలో దేవుని అడిగాను
గంటలు గణగణ మ్రోగాయి - నా కంటిపాప నువ్వన్నాయి // నాకై వచ్చిన //
ఊడలు బాకీ - నీడలు పరచి ఉండాలీ వెయ్యేళ్లు - చల్లగ ఉండాలీ వెయ్యేళ్లు
తియ్యగ పండాలీ మన కలలు..... // ఎవరికి //
లోకంలో మామూలుగా అయితే, ద్వేషానికి ద్వేషమే ఎదురవుతుంది.. ప్రేమకు ప్రేమే దొరుకుతుంది. అయితే వీటికి అతీతంగా, గతాన్ని ఏమాత్రం పట్టించుకోకుండా అంత ఉదాత్తంగా వ్యవహరించేదెవరు? ఎన్నో రకాలుగా దెబ్బతిని జీవితపు అట్టడుగున పడి ఉన్నవారికి చేయూత అందించేవారెవరు? ఆకాశమంత ప్రేమతో నిన్ను అక్కున చేర్చుకునేదెవరు? ఒకవేళ అనూహ్యంగా అదే జరిగితే, అంతకన్నానా? ఆ ఆనందం నిజంగా ఎల్లలు లేనిది. ఎవరి జీవితంలోనైనా, అలాంటి బంధమేదైనా ఏర్పడితే, వారి పాలిటి అదో వరప్రసాదమే! ఎవరికైనా అలాంటి తీయని అనుభవమేదో ఎదురై, ఒక నిండు అనుబంధంతో పెనవేసుకుపోయిన నాడు, ఆ బంధం చిరకాలం ఉండాలనుకుంటారు. వందేళ్లు కాదు ..... ఆ ప్రేమయానం వెయ్యేళ్లు కొనసాగాలని కోరుకుంటారు! వాళ్ల ఆశలు అక్షరాలా నిజం కావాలని మనమూ ఆశిద్దాం మనసారా!!
- బమ్మెర
Very nice song 👌. Real relationship.
రిప్లయితొలగించండిశ్రీ శ్రీ ఎంత గొప్పగా రాశారో, ఘంటసాల గారు అంతే గొప్పగా పాడారు. ఇంక బమ్మెర గారి విశ్లేషణ గురించి చెప్పటానికి నా దగ్గర మాటలు లేవు. కన్నీరు తెప్పించిన aardhratha అది. మానవ సంబంధాల గురించి ఆయన విశ్లేషణ ఎంత హృద్యంగా ఉంటుందో. ధన్యవాదములు సర్
రిప్లయితొలగించండి