మత్తు వదలరా నిద్దుర పాట | శ్రీకృష్ణపాండవీయం సినిమా | తెలుగు పాత పాటలు |

పాటలో ఏముంది?

ప్రతిదాన్నీ ఒక ప్రపంచంగా చూడటం అనాదిగా మనిషికి అలవాటే! ఈ ధోరణి ఒక రకంగా మనిసికి మేలే చేస్తుంది. విషయాల విశ్వరూపాన్ని చూడటం ద్వారా వాటిలోని అణవణువునూ చూడగలుగుతాం. ఇది ప్రయోజనకరమే! కాకపోతే ఏదైనా ప్రమాదం జరిగినప్పుడు, ఏదైనా విధ్వంసం జరిగినప్పుడు  మొత్తం ప్రపంచమే ధ్వంసమైనట్లు అనుకుంటేనే సమస్య. అలా అనుకుంటే,  ఇక దాన్నుంచి బయటపడే ధైర్యం ఎక్కడి నుంచి వస్తుంది? అందుకే సమస్యలో కూరుకుపోవడం కాకుండా, దాన్నించి బయటపడే దిశగా మనిషి ఆలోచనలు సాగాలి. సర్వశక్తులూ వెచ్చించి ఆ వైపే అడుగులు వేయాలి అంటారు పెద్దలు.

1966లో విడుదలైన ’ శ్రీకృష్ణపాండవీయం’ సినిమా కోసం కొసరాజు రాసిన ఈ పాటలో మనిషికి అవసరమైన ఆ స్పూర్తి నిండుగా లభిస్తుంది. టీ.వీ. రాజు సంగీత సారధ్యంలో ఘంటసాల పాడిన ఈ పాట దాదాపు 60 ఏళ్లుగా మానవాళికి అలాంటి జీవితపాఠాలు చెబుతూనే ఉంది. ప్రతి రోజూ వినాల్సిన ఈ పాటను ఈ రోజు మనం మరోసారి ప్రత్యేకంగా విందాం మరి!!

మత్తు వదలరా నిద్దుర !!

అపాయమ్ము దాటడానికుపాయమ్ము కావాలి

అంధకారమలిమినపుడు వెలుతురుకై వెతకాలి
ముందుచూపు లేనివాడు ఎందులకూ కొరగాడు
సోమరియైు కునుకువాడు సూక్ష్మమ్ము గ్ర హించలేడు

అప్పటిదాకా థీరగంభీరుడిగా కనిపించిన వాడు కూడా,  అనుకోని అపాయం ఎదురైనప్పుడు, లేదా కటిక చీకట్లు కమ్ముకున్నప్పుడు  బెంబేలెత్తిపోతాడు. ఎందుకంటే, ఆ క్షణాన అతనికి ఆ అపాయం తాలూకు విధ్వంసమే అంతటా కనిపిస్తుంది. దాన్ని అదిగమించే మార్గమే ఇక లేదనిపిస్తుంది. అంధకారం కమ్ముకున్నప్పుడూ అంతే! లోకమంతా చీకటిమయమే అనిపిస్తుంది. చీకటి కాక లోకంలో మరేమీ లేద నే అనిపిస్తుంది. ఎందుకంటే అపాయాలైనా, అంధకారాలైనా స్థూలంగా, బండబండగా ఉంటాయి. అయితే, వాటిని అధిగమించే మార్గాలేమో పరమ సూక్ష్మంగా ఉంటాయి. అందువల్ల  ఎంతో సూక్ష్మబుద్ది ఉంటే గానీ, అవి గోచరించవు. బోధపడవు. అందుకే ఇక్కడ ఉండి ఇంకేమీ చేయలేమని,  కొందరు ఊరొదిలేసి, మరికొందరు దేశం వదిలేసి ఎక్కడెక్కడికో వెళ్లిపోతారు మరికొందరేమో తనువే చాలిస్తారు. జీవితాన్నే ముగిస్తారు. జీవితంలో సుఖసంతోషాలే కాదు, ఒక్కోసారి అనుకోని విపత్తులు వచ్చిపడతాయని, వాటిని ఎదుర్కోవడానికి ఎల్లవేళలా సంసిద్దంగా ఉండాలనే  ముందుచూపు లేని తనమే  ఆ విషాదాంతాల వెనుకున్న  మూలాంశం!  ప్రతి ప్రశ్నకూ సమాధానం ఉంటుందనీ,  ప్రతి సమస్యకూ పరిష్కారం ఉంటుందనే జ్ఞానం కొరవడటమే అందుకు అసలు కారణం!

మత్తు వదలరా నిద్దుర మత్తు వదలరా
ఆ మత్తులోన బడితే, గమ్మత్తుగ చిత్తవుదువురా // మత్తు వదలరా //

మనిషిని మత్తులో ముంచెత్తడానికి మద్యం, మాదక ద్రవ్యాలే అవసరం లేదు, వేళాపాళనకుండా నిద్రాదేవి ఒడిలో వాలిపోయినా అంతే! ఒంటినిండా నీరసం, గుండెనిండా నిరత్సాహం కమ్ముకుంటే,  మనిసికి పగలూ, రాత్రన్న తేడాయే ఉండదు కదా!.  తనువో,  మనసో అలసిపోయి నిద్రపటట్టడం వేరు! దేనిపైనా ఆసక్తి లేక, అవసరమైన ఏ శక్తీ, యుక్తీ లేక నిర్జీవంగా పడి ఉండడం వేరు. నిజానికి శక్తియుక్తులనేవి పుట్టీపుట్టడంతోనే ఎవరికీ  వచ్చేయవు. జ్ఞాన విజ్ఞానాలకు సంబంధించిన ఎన్నో బోధనలు వినాలి! వాటిని ఆచరించేందుకు  ఎంతో సాధన చేయాలి! అదేమీ లేకుండా, ఉన్నదే మహాసామ్రాజ్యం, కూర్చున్నదే శిఖరాగ్రం అనుకుంటే జీవితం అక్కడికక్కడే స్థంభించిపోతుంది.  నీరు పళ్లం వైపే  పరుగెత్తునట్లు,  శరీరం సహజంగా నిద్రావిరామాల్నే ఎక్కువగా కోరుకుంటుంది.  అన్ని వేళలా మనం శరీరం మాటే వింటే మనపని అధోగతే! చివరికి  మనం పడిపోతున్నామనిగానీ, పతనమైపోతున్నామని గానీ, తెలియకుండానే అన్నీ జరిగిపోతాయి. 

జీవితమున సగభాగం నిద్దురకే సరిపోవు
మిగిలిన ఆ సగభాగం చిత్తశుద్ధి లేకపోవు 
అతినిద్రాలోలుడు, తెలివిలేని మూర్ఖుడు
పరమార్థం గానలేక వ్యర్థంగా చెడతాడు // మత్తు వదలరా //

నూరేళ్ల జీవితమని ముక్తాయింపులు ఇస్తుంటాం గానీ, దానికి ఏమిటి గ్యారెంటీ?  ఒకవేళ అనుకున్నట్టే నూరేళ్లూ  ఊపిరి సాగినా, అందులో నిజంగా బతికున్న కాలం ఏబై ఏళ్లే కదా! నిద్రా కాలం,  మేలుకున్నాక కూడా ఆ మగతనుంచి పూర్తిగా బయటపడి, కార్యరంగానికి అన్ని విధాలా సంసిద్దం కావడానికి పట్టే కాలం అదెంత?  ఆ కాలాన్నంతా మినహాయిస్తే, మిగిలేది అందులో సగం కాక ఇంకెంత? పోనీ ఆ మిగిలిన సగం కాలమైనా, ఒక లక్షం్యమంటూ ఏర్పడేదెప్పుడు? ఆ దిశగా వడివడిగా అడుగులు వేయడానికి పట్టే కాలమెంత? నిజానికి, నిన్ను బంధించిన అజ్ఞానపు సంకెళ్లు తెగిపోవడానికే జీవితంలో మేలుకున్న కాలంలోనే  మరో సగం పోతుంది. వీటికి తోడు శారీరక మానసిక ఆనారోగ్యాలూ, ప్రాకృతిక విపత్తులూ, సామాజిక కల్లోలాలు ఇవీ కొంత సమయాన్ని తినేస్తాయిగా!, అంతా పోను నీకు మిగిలింది ఎంత? నీ లక్షానికి తోడ్పడింది ఎంత? ఈ లెక్కలన్నీ వేసుకుంటే  జీవితం చాలా చాలా చిన్నదనే మహా సత్యం,  మన కళ్లముందు కొండంత ఎత్తున నిలబడుతుంది. అంతేగా మరి!

సాగినంత కాలం నా అంతవాడు లేడందురు
సాగకపోతే ఊరక చతికిలబడిపోదురు
కండబలంతోటే ఘనకార్యము సాధించలేరు
బుద్దిబలం తోడైతే విజయమ్ము వరించగలదు // మత్తు వదలరా //

పరిస్థితులెన్నో అనుకూలించి, జీవితం సాఫీగా సాగిందే అనుకోండి, భూమ్మీద తనను మించిన వాడే  లేడనిపించవచ్చు. అలాగని జీవితమంతా అలా గడిచిపోతుందనేమీ కాదు కదా! ఒక్కోసారి పెద్ద ఉప్పెనలే వచ్చిపడతాయి. ఉన్నట్లుండి నిప్పుల వర్షమే కురుస్తుంది. వాటినుంచి కాపాడుకునే ఏర్పాట్లేవీ లేకపోతే, అప్పుడు ఆ సమయంలో తానెంత శక్తిహీనడో, ఎంత కొరగానివాడో  భూతద్దంలో కనిపిస్తుంది. కొందరిలో మరో రకం అమాయకత్వం ఉంటుంది. నాకేమిటి? రాయిలాంటి శరీరం ఉంది, సంచినిండా రాళ్లున్నాయి అని మురిసిపోతుంటారు. ఆ రాళ్లను ఎంత దూరమని విసురుతావు? ఎంత కాలం విసరుతావు? అవతలి వాడు తెలివైన వాడైతే, తన గదిలోంచి బయటికి రాకుండానే నీ గుండె గతుక్కుమనేలా చేస్తాడు అసలు నీ ఉనికే లేకుండా చేస్తాడు. అందుకే  మనిసి  వెయ్యేనుగుల బలం నింపుకోవాలి? ఆ బలంతో నువ్వు పంచే వెలుగులు వెయ్యేళ్లకు వ్యాపించేలా ఉండాలి! పుట్టిన ప్రతిదీ చచ్చేదాకా బతుకుతుంది. కానీ, చనిపోయిన తర్వాత కూడా బతికుండగలిగేది నిజానికి, మనిషొక్కడే! అలా చిరంజీవిగా బతకడమనేది ఉత్తి దేహబలంతోనే సాధ్యం కాదు, దానికి కొండంత  బుద్దిబలం కూడా కావాలి!

చుట్టుముట్టు ఆపదలను మట్టుబెట్టబూనుమురా 
పిరికితనము కట్టిపెట్టి ధైర్యము చేపట్టుమురా 
కర్తవ్యము నీ వంతు, కాపాడుట నావంతు
చెప్పడమే నాధర్మం - వినకపోతే నీ కర్మం // మత్తు వదలరా //

రాబోయే ఆపదల గురించి, వాటి పరిణామాల గురించిన అవగాహన దాదాపు అందరికీ ఎంతో కొంత ఉంటుంది. కానీ, ఆ పరిణామాలు మోసుకువచ్చే ఆ తరువాయి విపరిణామాల గురించిన అంచనా మాత్రం, ఎక్కడో  అరుదుగా తప్ప చాలా మందికి ఉండదు. నిజానికి, ఆ రెండవ దఫాగా వచ్చిపడే దాడులే మనిషిని  అమితతంగా కుంగ దీస్తాయి. అలాంటి దాడులే వెంటవెంట జరిగితే, దిక్కుతోచక మనిిషి ఒక్కోసారి  బిక్కచచ్చిపోతాడు. క్రమంగా పిరికివాడవుతాడు. నిజానికి  సంఘటనలు కాదు వాటి పరిణామాల పరిణామాలను కూడా పసిగట్టగలిగే వాడే జీవనపోరాటంలో నిలబడతాడు. వ్యూహాలకు ప్రతివ్యూహాలే కాదు, చక్రవ్యూహాలు సైతం తెలిసినవాడే విజయభేరి మోగిస్తాడు. అలాగని, ఆ జ్ఞానమంతా నీలోంచే పుడతుందని కాదు. కొంత బయటినుంచి కూడా అందుతుంది. ఎవరైనా ఆ జ్ఞానాన్ని అందించడానికి వచ్చినప్పుడు వినమ్రంగా స్వీకరించాలి. విజయసారధ్యంలో దాన్నీ భాగ ం చెయ్యాలి! ఆ అందించిన వారినీ ఆ విజయానందంలో శాశ్వత భాగస్వాములను చేయాలి!!

                                                                  - బమ్మెర