పాటలో ఏముంది ?
భక్త తుకారాం సినిమా కోసం దేవులపల్లి కృష్ణశాస్త్రి రాసిన ' ఘనాఘన సుందరా ' అన్న ఈ పాటను ఆదినారాయణ రావు స్వరపరిస్తే , ఓంకార నాదం ప్రతిధ్వనించేలా ఘంటసాల గానం చేశారు .
ఘనాఘన సుందరా ?
హరి ఓం ! హరి ఓం ! హరి ఓం !
ఘనాఘన సుందరా ! కరుణా రస మందిరా !
అది పిలుపో .. మేలు కొలుపో
నీ పిలుపో .. మేలుకొలుపో
అతి మధుర మధుర మధురమౌ ఓంకారమో !
పాండురంగ పాండురంగు // ఘనాఘన సుందరా ..... //
ఓంకారం .. అంటే విశ్వఝంకారం కదా !
ఆ నాదమే సమస్త జీవకోటిలో ప్రాణశక్తిని నింపుతుంది . లోకాన్ని నిద్రావస్థ నుంచి నవచైతన్యం వైపు నడిపిస్తుంది . అనాదం అత్యంత సుందరమూ , కరుణాత్మకమూ అయిన ఒక అమృతధార . అది ప్రాణికోటికి ఒక పిలుపు . కోటి గొంతుల మేలుకొలుపు . విశ్వమంతా ఘర్జిల్లే ఆ ఓంకార చైతన్యాన్ని ఎవరు ఏ పేరున పిలిస్తే మాత్రం ఏమిటి ?. ఆ నాదాన్ని ఎవరైనా దివ్యత్వం అన్నా , దైవత్వం అన్నా , అందులో దోషం ఏముంది ? మౌలికంగా ఆ దైవత్వమంతా నాదాత్మకమే . నాద శరీరాత్మకమే ! ఆ శబ్దధాతువుల్ని ఎవరైనా దివ్యమూర్తులుగా పిలిచినా అందులో వైరుధ్యమేమీ లేదు . నిజానికి , దివ్యమూర్తులుగా పిలవబడే వారంతా నాద శరీరులే ! ఓంకార నాద శరీరులే ! అందువల్ల మనసు పడి ఎవరైనా ఆ నాద మూలాల్ని త్రిమూర్తులుగా పిలిచినా , పాండురంగడిగా కొలిచినా అది దర్శనీయమే !
ప్రభాత మంగళ పూజావేళ
నీ పద సన్నిధి నిలబడి ... నీ పదపీఠిక తలనిడి
నిఖిల జగతి నివాళు లిడతా.. వేడదా ! కొనియాడదా !
పాండరంగ ... పాండురంగ ...// ఘనాఘన సుందరా ... //
పునరపి జననం , పనరపి మరణం అన్న మాటలకు జన్మాంతర పరిణామాలనే గుర్తు చేసుకోనవసరం లేదు . ప్రతి నిద్రా ఒక మరణం , ప్రతి మెలుకువా ఒక పనర్జన్మ అని గ్రహించినా చాలు . అయితే , ప్రతి మెలుకువతో పునర్జన్మం పొందిన ఆ ఉదయంప e ఘడియలు నిజంగా ఎంత మంగళ ప్రదమైనవి . అలాంటి శుభవేళలో ఏం జరుగుతుంది ? జనన మరణాల పరంపరకు మూలమైన దివ్యమూర్తికి ప్రతీకగా వెలుగుతున్న దివ్యజ్యోతి ముందు ఆత్మ వాలిపోతుంది . ఆ క్రాంతి కిరీటి పాదపీఠికపైన తలవాల్చి అర్చన చేస్తుంది . ఒక దివ్యశక్తిని స్పూర్తిగా పొంది . జీవన పోరాటానికి సంసిద్ధమవుతుంది . ఎందుకంటే అర్ధవంతమైన ప్రారంభం , మరింత అర్థవంతమైన జీవితాన్ని ఇస్తుందని కాస్తో కూస్తో జ్ఞానసిద్ధిని పొందిన ప్రతి ఆత్మకూ తెలుసు
గిరులూ ఝరులూ విరులూ తరులూ
నిరతము నీ పాద ధ్యానమే ! నిరతము నీ రూప గానమే
సకల చరాచర లోకేశ్వరేశ్వరా
శ్రీకరా ! భవహరా !
పాండురంగ పాండురంగ // ఘనాఘన సుందరా ... //
భావం శబ్దాన్ని స్ఫురింపచేస్తుంది . శబ్దం భావాన్ని స్ఫురింపచేస్తుంది . శబ్దాన్నీ- అర్థాన్ని వేరు చేయడం అసాధ్యం . ప్రతీ దేహం ఒక రూపం . ఆ దేహానికి వెనుక ఒక నామం ఉంది . ఒక వ్యక్తిని తలచుకోగానే మనసులోకి అతని రూపం వచ్చి వాలుతుంది . లేదా అతని రూపాన్ని తలచుకోగానే అతని నామం స్ఫురిస్తుంది . మానవుడి మనస్సులో రూపస్ఫూర్తి లేని నామ స్ఫూర్తి ఉండదు . నామస్ఫూర్తి లేని రూపస్ఫూర్తి ఉండదు . అందుకే దివ్యత్వాన్ని , ఒక రూపంతోనూ , ఒన నామంతోనూ చూడటం ఎందరికో సహజ ధర్మంగా మారింది . అయినా , ఈ జగత్తు నామరూపాత్మకం కాక మరేమిటి ? అందుకే దివ్యత్వాన్ని లేదా దివ్యచైతన్య నాదాన్ని నామ రూపాల్నీ స్తుతించడం , ఒక దివ్య ఆరాధానా భావంతో భజించడం జీవన తత్వంగా మారిపోయింది . అయితే ఇదేదో మనిషికే పరిమితమైనది అనుకోవడానికి లేదు . నిజానికి ,విశ్వంలోని అణువుణువూ ఆ దివ్యత్వపు ధ్యానంలో పడి , ఆ దివ్య నామరూపాల్ని గానం చేయడంలో పరవశించిపోతోంది . ఎంతయినా చరాచర జగత్తునంతా నిత్యం ప్రాణమయం చేస్తున్న ఓంకార శక్తి కదా ! నామ రూపాలతో చెప్పుకుంటే దివ్యానందమూర్తి కదా ! మోక్షజీవన ప్రదాత కదా !
- బమ్మెర
All songs are golden hits and beautiful meaningful. Your blog is excellent.
రిప్లయితొలగించండిThanking you.
తొలగించండిNice spiritual interpretation
రిప్లయితొలగించండిThanking you
తొలగించండిNostalgic
రిప్లయితొలగించండిఇలా చక్కని, అర్థవంతమైన, విశ్లేషాత్మకమైన వ్యాఖ్యలు ఉండాలి. బమ్మెర వారికి అభినందలు, వినయ పూర్వక వందనాలు.
రిప్లయితొలగించండి